Sonbahardı... Seninle geçiyorduk o yoldan;
Topraklardan, havadan bir hüzün taşıyordu
Bize yaklaşıyordu
Gönlümüzde yepyeni bir duygu yaşıyordu.
Rüzgarların değildi bu musiki, bu hüzün;
Devamını Oku
Topraklardan, havadan bir hüzün taşıyordu
Bize yaklaşıyordu
Gönlümüzde yepyeni bir duygu yaşıyordu.
Rüzgarların değildi bu musiki, bu hüzün;
.Menekşe
İçi bitmiş bir bezelye tenekesinde
Bir imparatorluk kurmuştu menekşe
Çok gösterişli olmasa da canhane
Çok fazla el açmasa da “su” diye
Mor bir çiçek sunardı her doğan güne…
Her yaprağından düzgün yaşantılar varederdi pür neşe
Kök salacak kadar su ile başlardı mutluluk ve telaşe
Ardından huzur, sağlık, umut peşpeşe
Korku ve endişelerle inlerken her köşe
Sağlam inançlarla gelişirdi menekşe.
Yaprakları şımarık ve asık s ...
