Sabah kemiklerimde bir kanser ağrısıyla yakıyorum sigaramı,
Yanımda yoksun, güneş güç yetirememiş kahverengi perdeme.
Uykusuz kalsam da, gözlerim dört açık sarıyorum ilk yaramı,
Çünkü bir yerlerde var oluşunun huzuru, doluyor gönlüme.
Sonra yemekler var tabi, karşılıklı olmadığım seninle,
Bir bardak çay tepsimde, hayalin gözlerimde,
Şekersiz içiyorum anlayacağın umudumu heveslerimle.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta