Menekşede Diş İzleri Şiiri - Ümit Seyhan

Menekşe dişler gibi,
Güldü beyaz.
Menekşe de diş izleri,
Tarihlerden ilkyaz.

Selametle can çiçeğim,
Arkanda kalmasın yüreğin.
Yalan başlık altında,
Gerçek bir hikayeden,
Bir kaç kelam edeceğim

Sevdaları rengine kattı geceler.
Yoksul sokağımızda hep yarı açıktı,
Kışın soğuk girmesin diye,
Altına sünger çekili pencereler.

Dar sokaklarımızda,
Bizler gibi yoksul satıcılar.
Üşüşür başına çocuklar biliyorsun,
Sinek gibi ,
Geçerken tatlıcılar .

Yağmur yağmadıya ne zamandır.
Gözlerim batıyor,
Sırf şu ters yönden esen rüzgar yüzünden,
Yekindi tozlar,
Ağlamıyorum.

Birazdan kalkacak demek trenin,
Akacaksın damarlarından kan gibi,
Kim bilir hangi şehirlerin!

Kayısı dallarının ucunda,
Körpe yapraklar,
Kırmızı, utangaç.
Kara lastik izleri kalıplaşmış,
Katı ,acımasız,
Var mıdır gideceğin yerlerde,
Benzer sokaklar ?

Özlemek, uzaklık hissindendir.
Aynı gökyüzünün altında,
Tüm şehirler inan ki,
Bir kuş kadardır.
Ve ;
Hep aynı fasılda geçer akşamlar,
Bilirsin çığlıklarını kırlangıçların,
Soba borularına asılmaya başlandığında,
Çamaşırlar.
Alaca karanlıkta yarın yokmuş gibi,
Oynanan saklambaçlar..

Selametle can çiçeğim.
Birazdan kalkacak trenin.
Insan arkasında ne bırakır? .
Kırgınlıkları,ihanetleri
Yoksa hasretleri mi ?
Gönül denen gurbet bavulunda,
Yaşama dair her şey tıkış tıkıştır

Dilin varmadığı,
Göz kenarından süzülür.
Susmak için mi tek,
Cam kenarı seçilir ?

Kalkıyor tren,
Perde perde gönlümüzde,
Kara dumanı.
Gözlerine bakarak söyleyemediğim,
Bir kaç kelime.
Biliyorum ,büyüyüp serpilecek,
Yaprak dökecek sonra sezsizce.

Tek gidişili ,yoksul sokağımızın,
Dönüşü olmayan hikayesi.
Menekşelerde diş,
Yüzümde yaş izleri .
Sırf şu ters yönden esen rüzgar yüzünden,
Savruluyor duman,
Yekiniyor tozlar,
Ağlamıyorum ..

Ümit Seyhan