Menekşe Gülay Şiirleri - Şair Menekşe Gülay

Bir mucize olsa.
Seni yanımda bulsam
Sarılsam doya doya.
Seni bırakmasam.
Kollarında kalsam uzunca.
Öpsem, öpsem doyamam.

vurgun yemiş gibiyim karışık duygularla.
içinden çıkılmayan, insanı yıpratan,
hergünün ardından, geçmiş günü aratan.
biçare düşüncelerimin esiriyim
ben şimdi.
hayatın acımasızlığını yaşadım yıllarca.

bir gönül macerasıydı
aktı geldi geçti.
arkasında hüsran bıraktı
deldi geçti beni.
yazım sonbahara döndü
çiçeklerim soldu yine.

-Meltem, iki sene önce eşini kaybetmiş, çok güzel bir bayandı. İki çocuğuyla hayatta yanlız kalmıştı. Çocuklarına çok düşkündü. Onlara babasının yokluğunu aratmamak için, elinden geleni yapıyordu. Eşinden kalan birkaç mal varlığıyla, birde ailesinin desteğiyle, iki çocuğunu okutuyordu.
-Meltem, boş vakitlerini psikoloji ve doğa üstü güçleri içeren kitapları okuyarak geçirirdi.Çocuklar akşamları erken yatardı. Meltem, geceleri kitaplarla haşır neşir olur. Biri biter. Birine başlardı. Tek eğlencesi kitaplardı.
Bir gece çocuklar yine erken yatmışlardı. Meltem'de doğa üstü güçleri içeren bir kitap okuyordu. Birden kafasını kaldırıp karşı koltuğa bakma ihtiyacı duydu. Karşısında yakışıklı bir bey oturuyordu. Birden sanki soluğu kesilmişti. Ne yapacağını bilemez haldeydi. Ne diyeceğini, nasıl hareket
edeceğinide bilmiyordu. Zoraki bir şekilde.
-Sende kimsin diye sordu.
-Benim ismim Garip, sakın benden korkma. Sana hayat hikayemi anlatacağım. Dedi.

Dokunulmayan ufuklar gibi, hep hayalin.
Ulaşılmaz bir cennet sanki, tüm varlığın.
Bulduğumda elimden kayan bir güç benliğin.
İçime yerleşen sevgin seni tamamlıyan kördüğüm.

Ulaşılmaz engeller bile, biçare karşımızda.

hayatta herkes bir devre geçirir.
acısıya, tatlısıyla yaşar geçer.
en büyük teselli de insana
tek kelime buda geçer.
ne geçer bilemem
bir söylenti.

yanan bir çemberin ortasındayım şu an.
ateşler sardı bedenimi öyle yanıyorum ki.
aşkın deliye çevirdi birde ah..bu ateş.
bitmek bilmeyen aşkınla,
çevrili düşlerim.
gözlerinde ki sevgi, yıldırım düşmüş gibi.

Bir özlem dalgası sardı bedenimi,
Özleyen ben, özlenen sen oldun şimdi,
Bir bilsen yüreğimde ki sevinci,
Sana koşarak gelmek istediğimi,
Her şeyi bir kenarda bırakıp,
Bir bilsen, seni ne kadar sevdiğimi.

Rüyadan uyanmıştım seni kaybettiğimi anladığımda.
Oysa hayallerimiz vardı fidanlar ağaç olmamıştı daha.
Beklentilerimiz vardı yerini bulmamıştı.
Ya umutlarımız, hepsi bir yerlerde kaldı şimdi.
Her güzellik hayallere sığdı bir senin kalbine sığamadı.
Aşkla sevmiştik birbirimizi, Yüreklerimiz tomurcuktu.

volkanım oldun yaktın beni,ateşinle.
lavların aktı kalbimin taa...içine.
yayıldı tüm bedenime, sevginle.
bir ateş topu oldun girdin
tüm gönlüme.
ismin dudaklarımda, sevginse kalbimde.