Dalar bazen düşünürüm memleketi;
O yılları,yaşadığım şehri,
Havasını,suyunu,insanlarımı;
Nede mutluydum ve mutluyduk.
Komşularımız vardı içten.
Lokmasını bölüşen.
Hastanı hastası belleyip didinen.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta