kimi bizden olmayan milletlerin tarihi bizdendir
kendimizi hangi yana atsak da Adem'dir dedemiz
çocukların milliyeti yoktur oysa
ne de kefenini giymiş nice ihtiyarın
oğlunun mamasına harami eli girmiş hangi ana övünür dedesiyle
çöpten katık yapan hangi adamın dedesi övünç kaynağıdır
Sahile vuran her balinaya acımak değil,
Arsızlığına gülen her kadının koynunda olmak da değil,
Hikâyesi olmayan adamlarla yaşamak güzeldir.
İpin ucunu görünce sıvışmak değil,
Palyaço kılıklı politikacıların kartvizitlerine adını yazdırmak da değil,
Bir omuz diğerine sürtünüyorsa
Sürüyle sevda satıyorsa çocuklar
Eli havadaysa hala Che’nin
Malcolm’un alnı hala varıyorsa secdeye
Ana olmak yeterliyse ağlamaya
Yürek yetiyorsa sevmeye
Sarmaş dolaş zamanlarımdan geriye kalan çok şey yok
Adını koydukları gün hayatın ritmine döndüm
Ruhundan üflediğinde yaradan
Yeni baştan yazdım mutluluğun adını
Arkama bakarak yürüyorum artık
Arkamdan yetim bırakmamak gerek diyorum
Asla sevmemelisin Eyfel Kulesini
New York’da bir gökdelen kusmana sebep olmalı
Sevgilimsen
Sevgilim kalmalısın.
fillere bağlanmış bir dünyanın öteki ucu elimde
iliklerime kadar çirkef var
leş kargalarının tümü ülkemi sarmışken
kartallar kadar özgürüm aslında
Suratına bakıp da diyemediklerimi
Ellerinin teri avucumdayken haykıramadıklarımı
Nemli gözlerin gözlerime akarken çığıramadıklarımı
İçinde hayallerini biriktirdiğim albümlere bağıracağım
Beni terk edemezsin sen, gitmiş olsan bile
Yine yenilediğinde kendini güneş, kavrulmaya can atar toprak
Ekmeğin sıcağı vurduğunda yüzüne anamın, tandırın şavkı söner
Nesir’e verdiğimde kendimi, manzumelerim yârin koynunda intihar eder
İfritlerin tümünü yeryüzüne saldığında İblis, Lübnan çocuğuna ağlar
Boş hayaller ardına verdiğinde adamlar, kadınları eşikte Azrail karşılar
İki büklüm olmuş her dedenin ardından torunları koşar
Şırıl şırıl akan hayatın ahengi şiirin özünde saklıdır
İnsanı insana anlatmanın en kısa yolunu bulanın adıdır şair
İsmini geceye yazmanın en aydınlık tarifidir
Ruhunu şeytandan azat etmenin imandan sonraki yolu gibidir
Hasta ruhların demirlendiği ılık limanlardır
Ayyaş kafaların özgürce gezebildiği en geniş sokaklardır
Susmak icap ederse şayet
Sebepli sebepsiz ağrıların depreşmeden
Suratına ayıbın vurulmadan
Sükûnetin kucağındayken hala
Salmamışken kendini rüzgârın ahenksiz vurdumduymazlığına
Sokakları henüz iniltilerinle kaplanmayan şehrin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!