Karayağızım, ak saçlım
Sefanı sürüp cefandan mı geçeyim
"hep cefanı mı çekeyim"
Dağlım, köylüm, kara sevdalım
Gönlüme kilit mi vurayım
Karayağızım, ipek saçlım, ak sakallım
Akşam oldu gün bitti
Bu gönül bugünde seni yad etti
Sabaha gülen o gözlerini özledi
Seni andı hayalini gözledi
Hesapsız ayrılığın
Dönüşü olmayan yollarda
Gizliden gizliye seni ararken
Her elimi uzattığımda
Avuçlarımı doldururken boşluk
Belki hayalimdeki resimdin
Belkide yağmurdan sonra çıkan gök kuşağı
Şu sayısız;
Tozu dumana katan atlar
Acep can alıcı gözlerinden mi korkar.
Bizans surlarına dikilmiş,
O heybetli heykel gibi bedenin,
Seveninin yüreğinde çarpar
Gel benimle...
Öfkesini bastırmak isteyen güneş,
Feryad eden volkan,
Yüzü yırtan, gözü kör eden,
Bir nefese muhtaç bırakıp giden,
Mercan gözlü dilber,
Git
Şair: Cemal Süreya
Git iş işten geçmeden, çok geç olmadan vakit,
Günahıma girmeden, katilim olmadan git!
Git de şen şakrak geçen günlerime gün ekle,
Çok hızlıydın, yetişemedim adımlarına
Geç, güç dönüşlerim
Feryat eden haykıran sesim
Üzgün çocukluğumun sarmaşık dalı
Yaşanmamış gençliğimin
Mukaddes yeşim taşı
Hafızamda iki soluk resim,
Kimi sevdiğin bile belirsiz,
Gıyabında sadece dostum,
Sevindiğimde;
Sevincimi;
Boynuna sarılarak bile paylaşamadığım,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!