Meksen Kılınç Şiirleri - Şair Meksen Kılınç

Evlerin ışıkları yanmıyor daha.
Acılardan Bayram havası düşmedi payımıza,
Kan kustuk aylarca Elbistana baka baka.
Kör sağır olanlar yarınlarımıza,
Kurt düşürdüler yaralarımıza.
Bize haram, size bayram...

Günümüzdeki Arabistanlı Lawrencelere;

her dönemin pezevenkleri,
ekranda pazarladılar Siyasetin fahişelerini,
mecliste havlar emperyalizmin tasmalı itleri
bir yağlı kemiğe sattı bütün ederini

Biz ölsekde namımız kalır, yaşar geride Elbistan...
Biz ölsekde karartımız kalır, taşar Şar dağından Ceyhan...
22/03/2023
Meksen Kılınç

yüreğim bozuk bir saat gibi kalmış hep geride,
yetişmek için çırpınıyordu zamanın peşinde
diyemedim kimselere zaman kötü,saatler bozuk,
neden dönmüyor gidenler,kum saati gibi geriye.
bilemedim zamanın çarkında nasıl öğütüldü insanlık ...

Bu gece aynadaki sana bakarız birlikte,
İkimiz birden sarhoş oluruz güzelliğinle...
13/12/2021
Meksen Kılınç

huyum kurusun,
sahipsiz dertlerin son durağıdır ömrüm.
eden bulurmuş derler,
ben hep etmeden buldum...
çok çektim insanın insana kurdundan.
çok aradım da bulamadım,

Kapanmamak üzere açıldı,
Cehennemin kapıları.
senin yokluğundur,
Cehennemin diğer adı...

19/11/2021

Sen kar suları ile yıkanmış,
Toprakta ki acıları emerek büyüyen,
Büyüdükçe vahşileşen bir dağ çiçeğisin...
Yurdumun dağlarında.
Ölürsem,
Kokularını hissedeyim ruhumda,

Savaşmadan tutsak oldum bir bakışına.
Bütün Kalelerim düştü,vuruldum sana.
Duygularım isyan eder aman vermez aklıma.
Bilemedim işgal mi yoksa ilhak mıdır gözlerin...

Kendine kat beni etimle kemiğimle seninim.

Gerdanının kıyıları var denizler misali.
İnsanı alıp alıp yakamozlara götüren.
Ve kolların şehrin iki yakası gibi ayrı gayrı,
Sarılsaydın bir araya gelirdi bizimde yakamız...

Dudaklarının denize kıyısı vardı.