Kimseler bulamaz.
Zümrütü anka misali.
Kaf dağında,
Aşk…
Kimseler ulaşamaz.
Gülistanda güllerim var, heybemde tebessüm,
Dünya mülkünün azabından çoktur derdim.
Taş olsa da nasıl dayanır buna deli gönlüm.
Sabır, tevekkül amenna, kul olan çeker bu çileyi,
Lakin Kula, Kulluk yapana yoktur hiç tahammülüm…
Deliler gibi sevmenin hafifliğinde,
Olmayan aklımın köşelerinde...
Her köşesin de bir sevda,
Ve her sevdanın ayrılığı bir şkence,
Her işkencede kahraman yaptık sevdamızı
Kendimiz korkak,yüreğimiz ağır aksak...
yenildim sevdadan kalem düştü,
titredi ellerim yardan kalem düştü.
gönlümden alem düştü ruhum kırıldı,
düşümde gördüğüm düşlerim,düştü…
Meksen Kılınç 07/09/2020
Küflenmiş zaman artığında.
Ateşten kan kusarken,
Cübbeli zebaniler...
yüreğimi ateşe verdiler.
Üflenmiş sur tılsımın da,
Çırpınırken karada,
Gül dalından koparılınca,
Ela gözlü yar hain olunca,
Yare gül verilmez mundar olur
Gönül verdiğim yar arsız olunca
Yar dediğim aşka yararsız olunca
Çok eski bir kadim şehirdir Elbistan.
Her yerde bostanları, güllük Gülistan...
29.05.2025
meksen kılınç
Her mevsimde Ceyhan gibi akarsın gönlüme Pınarbaşından.
Sevdayı büklüm büklüm yine aşırdın Şar dağından.
Haber var mı seninle gurbete giden Allı turnalardan.
Dön artık ne olur Sevda Güneşim,
Aydınlığa çıksın bu Şehir artık kederimden.
Çünkü biz acılarımızı Gül diye toprağa gömdük...
Gözlerin namluya sürülmüş iki kurşun.
Her bir kurşun yarasına bir kaç kuzgun.
Parmakların da barut, saçların da gül kokusu.
Gez, göz ,arpacık...
Ben kaynayan kanımda kızılcık...
Bir ağaçın dallarından düştüm toprağa,
Aldandım kör gecelerin sabahında hoyrat rüzgarlara,
boyandım siyaha bulutların yanında dura dura.
son defa yıkandım mevsimlerin ilk baharında
ıslandıkça kök saldım toprağın kara bağrında



Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!