Meksen Kılınç Şiirleri - Şair Meksen Kılınç

sana kıyıları olan deniz gibiyim,
dalgalandıkça durulan gönlümde...
bir deniz feneri gibi yol gösterdiğinde,
sığınırım limanlardan daha sakin gözlerine...
09/12/2021
Meksen kılınç

Kıvrımları hançerler kadar keskindi,
Teniyse gül gibi yumuşak ve inceydi,
Tüm korkularımı ateşe atıp,
Tutuşturdum cesaret meşalesini…

Usulca sokuldum gül kokuyordu teni,

Gülistanda güllerim var, heybemde tebessüm,
Dünya mülkünün azabından çoktur derdim.
Taş olsa da nasıl dayanır buna deli gönlüm.
Sabır, tevekkül amenna, kul olan çeker bu çileyi,
Lakin Kula, Kulluk yapana yoktur hiç tahammülüm…

Deliler gibi sevmenin hafifliğinde,
Olmayan aklımın köşelerinde...
Her köşesin de bir sevda,
Ve her sevdanın ayrılığı bir şkence,
Her işkencede kahraman yaptık sevdamızı
Kendimiz korkak,yüreğimiz ağır aksak...

yenildim sevdadan kalem düştü,
titredi ellerim yardan kalem düştü.
gönlümden alem düştü ruhum kırıldı,
düşümde gördüğüm düşlerim,düştü…
Meksen Kılınç 07/09/2020

Küflenmiş zaman artığında.
Ateşten kan kusarken,
Cübbeli zebaniler...
yüreğimi ateşe verdiler.
Üflenmiş sur tılsımın da,
Çırpınırken karada,

Çok eski bir kadim şehirdir Elbistan.
Her yerde bostanları, güllük Gülistan...
29.05.2025
meksen kılınç

Her mevsimde Ceyhan gibi akarsın gönlüme Pınarbaşından.
Sevdayı büklüm büklüm yine aşırdın Şar dağından.
Haber var mı seninle gurbete giden Allı turnalardan.
Dön artık ne olur Sevda Güneşim,
Aydınlığa çıksın bu Şehir artık kederimden.
Çünkü biz acılarımızı Gül diye toprağa gömdük...

Eller yağmurlarda ıslanır.
Ben aşk ateşinde durulanırım.
Eller güneşte kurulanır,
Ben aşkın sularında yanarım...
17.09.2024
Meksen Kılınç

Eylül geldi,artık mevsim sonbahar...
Yarısıyor güzelligin mevsimlerle,
Ne sana yetişebiliyorum,
Ne de Eylülün hüzün kokan güllerine.
Sarı saçların da Eylüllerin hüznü var.