Mehmet Sever Şiirleri - Şair Mehmet Sever

Öyle Bir Dünyada Yaşıyorum ki Tüm Ümitlerim Gözlerinde saklı kaldı!

Haydi, sarıl bana.
İşte karşımdasın, yanı başımda.
Gözlerin;
Gözlerime değiyor, ışık ışık göz bebeklerin gülümsüyor bakışınla.
Gözlerim;
Gözlerinden ruhuna süzülmüş her bakışında.

İrkildi bana dokunur dokunmaz, aşkı kendince biliyordu o güne kadar,
Bilmiyordu bildiğinin sadece yanılmalar olduğunu,
Hepimizin aşk diye kimlerin peşinde koştuğunu,
Kim olduğumu önemsemeden yüzünün benimle güldüğünü fark ettikçe şaşırıyordu o da haline...
Söyleyemiyordu, inceliyordu sessizce.
Gözleri ayrılmıyordu gözlerimden,

Bir masum çocuğun gözyaşlarında gizlidir sana olan sevgim..

Ta derinlerde fırtınanın kopmasını bekleyen bir rüzgardır sana karşı hayranlığım.

Uzaklarda ve imkansız diyarlarda özlemim diyarımsın.....

Bu gece aşk sırlarım
Usulca damlayacak yüreğine,
Tan yelinden nasibini koparan
Çiy taneleri yüzün,
Varlığımda mutluluk parçalanıyor,
Hasretim

Ne zamandır kimseyi böylesine derinden sevmemiştim. Böylesine candan özlememiştim. Böylesi sevgiler, iyiden iyiye kolumu kanadımı kırdıkça geç ya da erken, anlıyordum, sevilmenin değil, sevmenin asıl mutluluk kattığını bana… Sevilmek er geç biter, yaşadım gördüm. Bir insan ne kadar seviyorum dese de bir gün gelir çeker gider.. Oysa sevmeye hep sonsuz bir inanç gibi baktım. Bu sonsuz inançta hep erimek, erimek istedim. Çünkü, sevmek dışında her şey bitiyordu, acımasızca, yaralayarak, zehirleyerek bitiyordu.

Şimdi hatırlıyorum solgun yüzünü. Bütün umutlarını kaybetmiş, ama hep soylu kalmış insanlar gibiydi senin yüzün. "Son bakışta aşk" gibiydi yüzün. Karşılığı olmayan mektuplar gibiydi...

Nasıl başladı anımsamıyorum,
Kim kimi çıkardı baştan; sen mi beni, ben mi seni?
Hayal meyal hatırladığım kulağıma fısıldadığın
Aklımda kalan ne söylediğin değil, nasıl söylediğin
Ilık nefesin kulağıma dolduğunda ürpermiştim,
Dudakların boynuma değmeseydi kendimden bilecektim..

Bir bakarsın akşam olmuş Güneş nedir görmeden Deli gönlüm aşık olmuş Sevgi nedir bilmeden Ah bu halim.....Can bu halim..........Hep senin yüzünden..............Uzağıma düştün ama....................Düşmedin gönlümden Salla yarim mendilini Çok özledim güzel ellerini Hadi yine söyle sevdiğini Herkesi kıskandır * Adresim sensin sana doğru sürükleniyorum İstesem de istemesem de içimde olana (Sana…) İçime süzülüyorum fırtınalarım dinmiş Sessiz sakin bir deniz kıyısı sanki (Sen gibi…) Sadece tek bir gece şafağa kadar zaman Ne çabuk geçiyor kollarında (Su gibi…) Dilek tutuyorum her gece yıldızlardan Gözlerindeki derinlik gece sanki (Ben gibi…) .

Bir deniz fenerinin aydınlığında dans edeceğiz. Gökyüzü perdelerini kaldırıp bir gül sağnağına tanık edecek. Üstümüz başımız umut, iliklerimize kadar mutluluklarla ıslanacağız. Nihavent sesinle bir şiirime ses olacaksın sonra. Sonra bir iskeleye vereceğiz sırtlarımızı ve masal kaldığı yerden uzanacak Cennetin üzüm bahçelerine...

Güneşin olmak isterdim senin...Hatta gün ışığın...Hatta sabah yüzüne vuran ilk ışık olmak isterdim...Işığın olmak isterdim senin...Sabah uyandığında ilk beni görmeni, gülümsemeni isterdim...Perdelerin arasından sızmayı başarmış gün ışığı gibi gelip göz bebeğine girmek isterdim...Sonra kendimi görmek isterdim göz bebeğinde, gözbebeğin olup...Göz bebeğindeki ışık olmak isterdim…Sızmak isterdim tüm sıcaklığım ve sevgimle kalbine...Bir anda ısıtmak isterdim seni...Sıcaklığın olmak isterdim...Buz tutmuş hiçbir zerren kalmasın isterdim...Öyle sızmak isterdim ki her çatlaktan içeri gireyim, yayılayım bir anda...Seni ısıtan sıcaklık olmak isterdim…Bir gülümseme olmak isterdim yüzüne yayılan...Sen istemesen de gelip yüzüne yapışan bir gülümseme...Işık gibi bir anda tüm yüzünü aydınlatan bir gülümseme olmak isterdim...Çimlere yayılmış bir beden olmanı isterdim...Şöyle sırtüstü uzanmış, kollarını açmış, gökteki bulutları kucaklayan bir beden...Burnuna mis gibi toprak kokusu gelirken sen gülümseyesin istiyorum yaşama...Sonra bulutların arasından sızan güneş ışığın olmak isterdim yine...Sızıp sevincin olmak isterdim…Ellerinle topladığın kır çiçekleri olmak isterdim...Çiçeklerden yansıyan renk olmak isterdim sonra...Yüzüne canlılık veren renk...Rengin olmak isterdim senin… Kahkahan olmak isterdim...Ağzından çıkan kocaman bir kahkaha olmak. Düşünmeden, kontrolsüz, ansızın, gürültülü, günler boyu süren bir kahkaha... Neşen olmak isterdim senin...Hiç bitmeyen neşen…Sen olmak isterdim...Işığın gibi sen olmak isterdim...Sende bir sen olmak, benden bir sen olmak isterdim...Hayat ışığın olmak isterdim, hep hayattar olasın diye...Benimle hayat bulasın diye, hep sende olayım diye ışık olmak isterdim...Işığın olmak isterdim…Senin ışığın olmak isterdim..