Dolanır divane görmez önünü,
Bir türlü yönünü bilemez kullar!
Kandiller yakarak göster yönünü,
Mihmansız yolunu bulamaz kullar! ..
Bir yol ki bu, şöyle inceden ince,
Ne beyim ben, ne de paşa,
Ne köleyim ne de maşa,
Kul olmadım hiçbir başa,
İnsanlığın ölçüsü ne?
Herkes gibi ben de kulum,
Nedir bu celalin, bu tavrın kime,
Dikene gülmeyen gül değil misin?
Gözyaşın kurursa kızma iklime,
Kadrini bilmeyen göl değil misin?
Bülbülün seherde andığı gibi,
Öfke aklın düşmanı, hapseder dara seni,
Aklı selim olamaz, belki de şeytan işi! ..
Anlamaz ki pişmanı, düşürür zara seni,
Şeytana lanet edip, farkında olsun kişi!
Toprağına sel olurdum,
Dost bağında bağban olsam…
Yaprağına gül olurdum,
Dost bağında bağban olsam…
Gidenlere gel eylerdim,
İçindeki “ben”i öldürmedikçe,
Kim olduğun asla bilemez insan!
Mel’una haddini bildirmedikçe,
Kendinde kendini bulamaz insan!
Akıldan da yoksun değilse şayet,
Neden seni benden farklı görürsün?
Farkını Mevlâ’ya sorsan olmaz mı?
Belki de sen benden farklı yürürsün,
İlmini bana da versen olmaz mı?
Farkını Mevlâ’ya sorsan olmaz mı?
Çıkmıyor hiç gönlümde,
Sevgisi vatanımın.
Kurban olsam uğruna,
Kefensiz yatanımın.
Ülkemi seviyorum,
Kalbimin tamamı ayrıldı sana,
Senindir sarayım, söyle nerdesin?
Bu aşkı bilenler acıyor bana,
Yolunu beklerim, söyle nerdesin?
Sen girdin kalbime görmem kimseyi,
Ülkücüler kimdir, kimler Ülkücü?
Daha çok kafayı yormanız gerek!
Nereden geliyor derseniz gücü?
Onu da tarihe sormanız gerek!
Ülkücü âşıktır yıldıza, aya,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!