Mehmet Rızaoğlu Şiirleri - Şair Mehmet R ...

demir kanatlı
mordan yürekler
tüyden duygularda
öyle ürkekler
bir sonbahar çırpınır
kuru gül yaprağında

Çağlara yön veren, ebed mekânsın;
Hadis-i Şerif’e mazharsın, cansın;
Seni gören düşman nasıl dayansın!
Cennet-i dünyamsın Canım İstanbul! ..

Kıt’alar vuslatı, senin bağrında;

N
henüz oluşmamış yüreğimi
henüz hissedemediğimden beri
seviyorum seni
…………………………anne
ve seni

Çamurlu elmaslar dökülür o gün
Derlenir insanlar, dünyaysa sürgün

Beyin, kalbin emrinde
Kalp ki beyine muhtaç
Ruh, verenin evinde
Beden, neye ihtiyaç!

Beynim ki fırtınası durmadı hiç
Secdeye değdiği lâhzalar hariç

Nefsim ki arzuları bitmedi hiç
Mürşidi kâmile biatı hariç

Bir şiir yaptım,uyurken ölenler için
Uyurken okunmuyorsa,boş verin, geçin

Karların altında beyaz geceler
Beynim kekeliyor, dilim heceler.
Karlarda yürürken, ayak sesimden
Korkarak, irkilip kaldı geceler.

Yalnızlık mı kara, sen mi karasın

Sensin,
Sensiz gecelerimin on dördü, kameri sensin
Masallarda büyümüş gibisin
Güz günlerinin nazlı şarkısı
Damla damla süzülen
Ruhumun paslı çarkısın

Siz gidince
Sessizlikler dolar çığlık çığlığa sizsizliklere
Gelirler, siz gidince onlar
Yılların ardındaki tüm hâtıralar
İzleşirler gözyaşımıza
Düğüm düğüm boğazımıza