Kapılar kapanır, açılır kapı
Yapılar altında, kurulur yapı! ..
Çıkın sokaklara ki yağmur yağacak
Açın beyinleri ki Âsım doğacak! ..
Gitme, gözlerini bende bırakma
Al götür de boşluğa bensiz bakma
Yada at, kör kuyuya yâdı yakma
Ömrümün, yağmursuz ateşisin sen
Gitme, hayalini bende bırakma
mavi bir tahta
kapının en altında
küçük bir halka
çocuk kapıyı açsın diye
çakılmış babasından hediye
Ölüm, ömrümün gizli törpüsü
Âlemi berzah’ın açık köprüsü!
Ölüm, can dostum, ayrılamayız
Tam iki parçayız, bir olamayız!
Bir günde, kendini kaç kere yendin
Kaç kere barıştın, kendinle kendin
Gündüzde gerçeği bulabildin mi;
Güneşler, çözümü oldu mu derdin
odalar iç içe
geçmiş odalar
özümü kemirmiş
örümcek kaplı,
süslü odalar
geçmişim, arsızlığım
Uzun bir hikâyedir,
Gardaşlığımız.
Nice yol aşmıştır,
Yoldaşlığımız.
Seni anlatmaya, nasıl başlasam
Ruhumu avutup,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!