Bir gül açtı ortasında kışın
sevindi kış, eridi
vecdine kapıldı o kutlu yakışın
sevindi rüzgâr, sevindi güneş
ve oyuncağı Gül'ün
o ne güzel gündü
Sarınmışım
Senli bensizliğimin sessizliğine
Elimde şekersiz bir sen
İçiyorum bir ben bir sen
Susuyorsun gökte sen
Bulutta sen, yerde sen
Gündüzler, sessiz yorgun histeri
Karanlık yüzü ay'ın
Uykular, tembel maun serseri
Saramayan, sarı mayın
Gagalar, ruhun son mezarını
Yak Yak Yak
Girmesin koluna kolu insafın
Yak yak be yak
Yakışın Nemrud’u kıskandıracak
Ak Ak Ak köz gibi
Söz gibi
beyaz bembeyaz
dalga dalga köpük köpük
atıyordu elleri
ürkek serçe yüreği
aylar, günler sıkışmışlar an’lara
güneşler peçelenmiş
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!