Mehmet Özparlar Şiirleri - Şair Mehmet Ö ...

Ömür dediğin ne ki?
Göz açıp kapayıncaya kadar geçen bir zaman,
Baharı ve yazı görmeden,hazanı ve kışı yaşamak gibi bir şey.
*Gideceğin son yer son çizgi belli,
*İki kişi çıkarsın ömür yolunda bu yolculuğa,
*Biri sen,biri eşin.

Ben bir tek sana ağladım,
Senden ayrılırken yüreğime korlar düştü,
Düşüme düştüğün her an bir cehennem bana,
Tek suçum seni yaşamak,
Hem de seni sensiz yaşamak.
Silemedim rüyalarımdan seni,

Elinde mendil gözyaşını silen,
Elleri şakaklarında sılayı düşünen,
İçi hüzün dolmuş acı çeken,
Birini görürsen,beni hatırla.

Gün akşam olunca elinde gitar,

İsmin düşmüyor dudaklarımdan,
Hayalin gitmiyor gözlerimin önünden,
Dudaklarımdan çıkan her hece,
Gözlerimden akan yaşlarla,
Sana haykırmak,
Aşkımı anlatmak istiyorum,

Anlatamam bu sevgiyi,
Tenimi saran rüzgar misali,sana dokunmadan,
Ağlayamam yokluğuna,
Varlığını hissetmeden.

Anlatamam bu sevgiyi,

Düştük aşkın diline bir garip olduk,
Ne gece bildik ne gündüz,uykusuz kaldık,
Yürekler parelendi acıyla dolduk,
Bu gün yine tadım yok perişan olduk.

Ne çileler çektik sevgi yolunda,

Yara bende ben yare ağlarım,
Tükendi yüreğim dayanamaz oldum bu acıya ben.
Bu yüreğimi her gün ateşinle dağlarım,
Mecnun misali Leylaya yanar gibi tutuşan BEN.

Bir ömür ağlamaktan kör oldu gözlerim,

Ardında ayrılık varsa kavuşmayı istemiyorum,
Hasret yorgunu gönlüm,yanıyorum be sevdiğim,
Ağlamaktan vurgun yemiş iki kara gözüm,
Sen de kaldı aklım,sen de kaldı özüm.

Düşlerimin ulaştığı yerde seni bulmak istedi gözlerim,

Sana besteledim bu şarkımı,
Sadece sen varsın vurduğum her telde,
Notalarda sanki sen haykırıyor sun,
Aşkımızı anlatıyor her demde güfteler,
Yalan değil yaşadıklarımız,
Evet seni anlatıyor bu şarkı

Nice mevsimler gelip geçti sensiz,
Ne güneşler doğdu battı,
Sensiz geçen nice aylar yıllar,
Şarkılarda kaldı o güzel günler.

Tutamadık sözümüzü,