Ortada büyük bir masa
Arkada bir kasa.
Her şeyi biliyor
kimseyi beğenmiyor.
Koltuğa oturmuş,
ensesi kalın
Öylesine zor,
öylesine güzeldi ki yaşamak:
Çıkar için,
yalan söylemeden,
başkalarının hakkını yemeden,
gerçeği,
Sevgi alıp
Sevgi satıyorum.
Akıl alıp
Akıl satıyorum.
Ben dünyanın,
En karlı işini yapıyorum..
İstanbul gibi şehir,bulunmaz bu dünyada
Doğu batı kültürü,kaynaşır hep orada.
İnsan sel olur akar,doğuya ve batıya
Avrupa el uzatır,karşıdaki Asya'ya..
Yedi tepe üstünde,uzanır bu kentimiz.
En çok
Soğukta
ellerini tutmayı isterdim.
Yalnızlıkta
yanımda olmanı.
aydınlıkta
Üzerine geçirmiş;
yakası açık kahve.
Saçları dalğalı,
gözleriyse bal kahve
Fiskosumuz damarlı,
sohbetse koyu kahve..
Öyle özledimki seni;
sabrım kalmadı yarınlara,
ertelenmiş zamanlara..
Bilsen,bir bilsen
hiç kimse
tutamadı senin yerini..
Neden hiç aramadın,
Mevsimler geldi geçti.
Mektup bile yazmadın,
Hasretin ezdi geçti.
Gözüm yolarda kaldı,
Daldan kestane aldım
Çizdim ateşe koydum
Dün seni özlemiştim
Buğün yanımda buldum
Seviyorsan al beni
Sen çiçekli bir yol olsan,
Dolaşıp dağları aşsan..
Ben sevdalı yolcun olsam,
Bıkmadan yürüsem seni...
Sen çöllerde vaha olsan,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!