Cadde’ne uzun,
sokağına kısa çizgi,
otobüs durağına virgül
evine nokta koydum…
Artık seni
nerde olsan bulurum..
Gecenin orta yerinde,
özleminin saatinde
seni düşünüp,
seni yaşıyorum,
hüzünlü şarkıların,
ezgilerinde.
Umutla bekledim uyanmanı
Kulağım seste
elim yüreğimin üstünde..
Gel.. rüzğar gibi geç
bu sokaklardan..
Kuzeyden güneye,konup göçerken,
Bir gece ansızın,geldi turnalar.
Kanadı ıslanmış,aç ve yorğunken,
Sağanak yağmurda, indi turnalar.
Bağırır eşine, nerdesin diye.
Bir gece ansızın,
dağlara, ovalara, şehirlere
yağsam.
Kaplasam her yeri,
siyahı beyaza boyasam.
Soran gözlerle bakma,
Yalnız suçlu benmiyim.
Engel oldular bana
Beni anla sevdiğim
Sakın beni suçlama
Yedi iklimde yaşarız
Uçssuz bucaksız uzanır topraklarımız..
Geçtiği yerlere can verir
bereket sunar ırmaklarımız..
Yinede solgun,endişeli
Suskun ve bitkin insanlarımız…
Sedyeler üstünde
ölen işçiler geçiyor önümüzden.
Koşuyor insanlar,
feryatlar yankılanıyor yamaçlarda
Her battanye
bir ölümü sarmalamış hoyratça..
Gün boyu artar yalnızlık,
Bu yazğıya kalbim kırık,
Olmaz olsun bu ayrılık,
Söyle bana sen nerdesin?
Ufukta güneşler batar,
Sende bizi terk etme,
bırakıp gitme,
sevgi çiçeği..
Anlıyorum,
değişti iklimler..
Diren kirli iklime
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!