Deniz kadar
Maviydi gözlerin
Karşı kıyılar kadar
uzak ve derin
Bakıyordu gözlerin
Dalarken uzaklara
sevdiğini hatırla
Kalbinin kuytusunda
beni her zaman sakla
Gözlerini kapatıp
Nezaman
seni düşünsem;
içimde buzullar çatlar,
buzullar erir sıcaklığından..
Bir kardelen uzaklarda:
güneşi görmek için çırpınır..
Sen giderken;
Beni uzakta bıraktığını sanıyordun.
Oysa;
sen kapıdan çıkarken başlıyordu özlem..
İçim acıyordu,kalbim sancıyordu
Sen bunu bilmiyordun..
Aşkınla düşünce derde
Kalmadı ki akıl serde
Dolaştığım şehirlerde
Yollarda seni aradım
Vefa yoktu güzellerde
Sokaklarında yürüdüm
Duraklarında üşüdüm
Gelmeyince çok üzüldüm
Kahroldum seni beklerken
Düşlerimde seni gördüm
Bir yaz günü dönmüştüm,terk ettiğim bu kente,
Zayıf bir ihtimal var,karşılaşmak seninle..
Zaten küçük şehirdi,ana caddesi birdi,
Yolda sana rastlamak,belki olabilirdi.
Tuzağını
karanlık sokağa kurmuş
Üç odun kafalı..
Odunla vuruyor
sokaktan geçenlerin kafasına..
İkisi tutarken kollarından
Burda tutukluyum,
yürek sürgün sana
Bitmez içimde ki hasret,
dinmez fırtına..
Kalbimi bıraktım
ben seni hiç unutamam,
başka bir eli tutamam.
sen kalbimde gömülüsün,
çıkarıp seni atamam..
kalp yarası, kalp yarası..
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!