Raksın en sihirli bestesi çalar,
Süzülür bir ahû, sahneye dalar;
Her vuruşta tiril tiril kalçalar,
Tülleri omuzdan savrulur gibi,
Bir döner, bir yürür, bir durur gibi...
Yok ölüm bir rinde yaşar gönülde
Kokar bad-ı saba ile her gülde
Dostlar meclisinde söylenir dilde
Kokar bad-ı saba ile her gülde
Aşktır arkadaşı sevgidir dostu
Gül kokulu yarimin,kokusuyla uyandım,
Ben kendimi cennette,onu bir melek sandım.
Şad ederken gönlümü,tatlı buseleriyle,
Ben kendimi cennette,onu bir melek sandım.
Gül kokar,bülbül öter,eserde saba erken,
Ne naz etmesi gülün,ne efkarı bülbülün,
Artık beni sarmıyor,hiç ilgilendirmiyor.
Ne karda üşümesi,boynu bükük sümbülün;
Acı dolu ruhuma,hiçbir acı vermiyor.
Ne rüzgarın esmesi,ne kuşların gitmesi,
Ne bir özlem duygusu,ne elem,ne de keder,
Zerresi kalmaz artık,ne hüznünün,ne yasın.
Ne uzakta dostların,ne seninle beraber,
Sevinmesen de bile,hiçbir acı duymazsın;
Kederler,endişeler,sevinçler senden gider...
Hiç te tadı kalmamış,sevdanın muhabbetin
Gönülde bağ bozumu,ömürde hazan olmuş
İstenmeyen yaşlılık,yalnızlıkbin kat çetin
Hastalık,illet,zillet hüzün bir zaman olmuş
Sevgi dolu gönüller yitirmiş heyecanı
Gül dalında güzeldir,bülbülse gülde güzel,
Sevenler,sevilenler,seven gönülde güzel,
Bakışan gözde güzel,konuşan dilde güzel,
Sevenler,sevilenler,seven gönülde güzel.
Sevda yaşam boyunca,başa bir kere gelir,
Nihan ki ateşi gül dudağının
Gül dudaklar yakar yakar içimi
Alevden gülü sen gönül bağımın
Gül dudaklar yakar yakar içimi
Gül dudakların sılam,gönlün vatanım
Gül solgun,bülbül suskun,bahçe,matem içinde;
Yas tutmakta kainat,sanki bu dem içinde.
Kalbim hüzünle dolu,gönlüm elem içinde,
Ağaçların suları,gün be gün çekilmede;
Hazan mevsimi şimdi,yapraklar dökülmede...
Sarı,mavi,pembe,rengarenk açan,
Nazlı,narin,şirin kır çiçekleri
Güzellikler veren ıtırlar saçan,
Nazlı,narin,şirin kır çiçekleri.
Güneşi görünce gülmekte yüzü,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!