Ruhumun
Bozkırlarında
Tozu dumana katan rüzgar!
Yeter estiğin;
Son arzum
Bir bakış olsun
Sabaha karşı dört suları…
Nedense uyandım
Ne çok sıcaktı
Ne de şeytan dürttü…
Korkusunu hissettim gecenin
Önce poyrazdandır dedim
Bir gece vaktiydi
Ruhumun karanlıklarından
Aynaya baktım;
Belki bulurum kendimi
Belki yalnızlığı paylaşır diye anılar.
Yürüdüm,
gidiyorsun,
gözlerinde bir damlası kalmamış
göz yaşının,
gün batımı olmuş gözlerini beyazı
bulutlanmış...
Uyan Ejderha
40 yılı geçti son uykun
Çok değişti bu diyarlar
İnsanlar daha riyakar…
Uyan Ejderha
Gün ve gece
Sessiz sakin
Bir ayaz
Buz kesmişim
Bir gölge
Karanlıkta
Seni görüyorum
Boşuna saklanma,
Gölgelerden
Usulca geliyorsun
Bilmiyorsun
Gölgeler
Saatler,
Olduğundan uzun çeker gecelerde,
Bilirim
Rüzgar kulağıma fısıldar
Tükenişimi
Ruhum bir avuç kül
Önümde,
Ne kadar kaldı yolum?
Hiç bir halt da göremiyorum
Sis çöktü;
Eski İstanbul'un
Kükürtlü havası basmış
Neden?
Bir an-ı bir an-a değişmek;
Bir nebze mutluluk mu
Fazla gelen?
Bunu ötekine değişmek, neden?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!