Saadet trenini kaçırdım çoktan
Çoktandır mutluluk bir hayal oldu
Belkide gerçekten haklıydı onlar
En basit sevenler en mesut öldü
Kalbim hasret bülbülü artık kafeste
Saçlarım darmadağınık
Kafam saçımdan karışık
Eskisinden de huzursuz
Kaç gündür uykusuzum
Mutluluk ateşim söndü
Sana geldim
Titreyen ellerim
Ve ürkek yüreğimle..
Karşındayım
Ey güzelliğin ete kemiğe bürünmüş
İnsan suretini almış hâli
Ben sende ki seni bilmeden önce bir hiçtim
Bir insanın en aşkın hâlini
O ilahi varlığı bilince
Bendimi aştım
Koştum...
Emsalsiz
Sen hiç şiir oldun mu?
Kolay mı sevgiliyi bir şiire taşımak
Hiç kolay değil
Masallar ülkesinde bir hayali yaşamak
Nakış nakış, ilmek ilmek dokuduğum
Ateşler içinde uyanıp
Ben sevdanın kendisiyim
Nereden geldiği sezilmeyen
En içten
Yanık sesiyim
Hamuru galu bela da yoğurulmuş
O ilahi bestesiyim
Şimdi ki aşklar
Akşam sefasın da başlar
Gece biter
Aşk ölür
Hâlbuki böyle miydi eskiden sevmeler
Şarkılar şiirler yazılırdı sevgiliye
Tutuldum bir dilberin didarina
Vurdum sevdamı gönül terkisine
Kovuldum o gözler için cennetten
Kandım bir yasak elma türküsüne
Kar altında mahsur kaldı kardelen
Zannetme karşındaki
Öyle sıradan bir insan
Bunu sende anlardın
Onu birazcık tanısan
Görmek için bakmak lazım
Tepelerden değil de
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!