Öyle bir yolmuş meğerse bu yol,
Yazılıpta yaşanacak bir yol.
Kim derdi, kim bilebilirdiki,
Bizi bize bağlayacak bu yol.
Nasıl anlatsamki nasıl desem,
Çiçeklerden bir demet yaptım sana,
Allahtan sonra, inan taptım sana,
Uzat ellerini ne olur bana,
Çiçeklerden dünya yarattım sana.
Çiçekli dünyamda başkasına yer yok,
Mayıs otuz, günlerden pazartesi,
İnmişken Abdi İpekçi Parkına
Akşamın mahmur alaca gölgesi,
Bir tarafta iş dönüşü,
Sağa sola koşuşan insanlar,
Mahkumum kaderime, elim kolum hep bağlı,
Ağlasam kim duyar, gülsem ne olur bilirmisin?
Dikilmiş kuleler, nöbetçiler sollu sağlı,
Günler nasıl geçer, geceleri bilirmisin?
Teselli verme, tesellide fayda bulunmaz,
Çok geceler geçti, çok...
Elveda diyerek ayrıldığımız,
O akşamın üzerinden.
Çok geceler sabahladım,
Neden, niçin ayrıldık diyerek.
Ne zaman beni haklı çıkardı,
Bir zamanların vazgeçilmezi mektuplar vardı,
İşte o mektuplar dün denilen zamanlarda kaldı.
Çoğu zaman selam diye başlanan ve selamla biten,
İşte o mektuplar dün denilen zamanlarda kaldı.
Her şey iki renk üzerine kurulmuştu ne güzel,
Büyüklerimiz anlatırlardı
Yavrum deden Çanakkale’de,
Büyük amcan Trablusgarp’ta
Şehit düştü diye,
Bu amcanızda Sakarya gazisi,
Ona da çolak gazi diyorlar,
Bütün güzellikleri, umutları beraberimde getirdim.
Ahları, ayrılıkları alıp gideceğim buradan.
Biliyorum senin baharını, yazını bitirdim,
Gidenleri geri getiremem amma,
Getirdiklerimi bırakıp gideceğim buradan.
Bir nefes çekiyorum bir nefes sigaramdan,
Bir nefes çekiyorum boğazda İSTANBUL' dan.
04.07.2000 Selimiye
Bütün bayramlarımda sen vardın,
Bayramlar bayramdı seninle baba,
İlk bayramımı seninle yaşadım,
Bayramlar bayramdı seninle baba.
Hiç düşünmezdim sensiz bayramı,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!