Ne bendeme ne kole
Neyarê me xwe tole
Wek kûçik lo dêlika
Dijminin gelan qole
Ne dînim ne jî korim
Ez evvîndarê teme
Te mêzkim neşerme
Tu her tim wek rojanî
Te nebînim, min xeme
Çavê te de şiliqbim
Keçik diçin bo bêrîyê
Şîr didoşin ser badîyê
Zozan jore kon jî dûre
Av wedixwen li kanîyê
Keçik diçin li dimeşin
Yıldız bakışlı
Yasemin kokulu
Telli turnam
Yaz yağmurunda
Ellerimde büyüttüğüm
Haziran çiçeği
Ey şiir yazan kalem, ey Fırat olup çağlayarak haykıran diller
Yiğidi, aslanı bağrından koparılıp alınmış
Rüzgârlarda, yağmurlarda, güneşte
Usanmadan, yorulmadan
Uzak-yakın demeyip
Her cumartesi günü
Kanayan yaralı yüreğimdir!
Dinmiyen acılarımın sızısı
Ciğerimi burgu buru delen
Bendeki elem,tasa,kaygıdır.
Bir ezgidir şu dudaklarımda
Yalancılar,dönekler,
Çıkarcılar…
Halkı mal gibi,
Satın almaya kalkanlar,
Bunu iyi biliniz,
Ar,ifet,haysiyet alınmaz!
Ev çîye hat ser me? Agir xistin dilê me
Me re êşe û xeme dijmin ket welatê me
Dîsa li me moran e dîsa li me bager e
Kewtînîya Rom’ê ye xirabî xist axa me
Aramîya me tune, welat ji ket nav sermê
Tapê Qers'é çi şêrînî
Gul,kulpik,gul,sosinî
Ez xerîbé wan bajaran
Lê rebeno min nabînî
Tapé Qer'é tu bilindî
Yaşamımı tehdit eden
Kaygı var bende
Karanlık işlerken cihana
Uçtan uca yüreğim sızlıyor
Acı zonkluyor beynimde
Belki şafak doğacakken ellerime
hakikaten duygu dolu ders verici nitelikte bir şiir, kutlarım.