Bir acı kaynaştı
Yüreğimizin derinliğinde
Bir sancı doldu şakağımıza
Maden ocağına
Cephaneye dolduk
Alaca bir karanlık üşüştü üzerimize
Gulên me bilbilên me
Roj xuyan welatê me
Havîn bahar li ser de
Wek gulên dilên me
Bahar şabû li bilbilan
Munzur senin ormanın, bağın var gülün var
Ali Haydar’ın yurdu çok güzel Dersimin var
Fırat’la yan yana, sırt sırta o sarp yolların
Acılarla, kederle dolu bir tarihin var.
Munzur’a çöken duman, dağlar düşen karlar
Bedewê navberê min û te de daristan in
Rê û şiverê tune, dor newal û çiyan in
Bextê min zehf reş e li min baran û bager e
Roj min re pir tarîye; kêfa mar û mişkan in
Demekî kurt nîne, dibe ku bist û sih sal e
Kewa min nêçîr nekin ji gulan neqetînin
Di nexin nav qefesan û bêbextîyê berdin
Bese, heyfe lal nekin; bi baxan marûm nekin
Nav dilê min pênexin birîna min kûr nekin
Kewa min xalxalî ye diqube zar şêrîne
Keçik diçin kanîyê avê bînin bo xwarinê
Kanî jêre gund jî jor milê wan de elbikin
Qîzik diçin bo avê pir delalin û qeşengin
Cilê wan rengrengî û çavê wan de jî kilin
Kanîya gundê me jêre derdorê wê hêşîne
Tutunacak dalım kalmadı,
Acılar koyunda,
Vurgun yiyen
Halklardan başka hiçbir kimsem,
Mıh olup
Demsal me re bû bihar her der me re zozane
Di mêrgan de gul vedan wek kezî yê qîzane
Keç şêrînin xort şêrînin gul şêrînin lo lo
Di nav bex û bexçan de tim dengê bilbilane
Demsal me re bû bihar nav palan de hîrokin
Ez helîyam ez kelîyam,
Ji evînê pir bezîyam,
Gelo çima min direvî?
Min bizvire werê Nazya’m.
Bi xemgînî pir qêrîyam,
Ne de umutlanmıştım sevinerek,
Işığa, sevgiye, barışa hasret kalan yüreğimle,
Açlığımı, horlanmışlığımı, ezilmişliğimi…
Bir nebze de olsa unutarak
Zindanlardaki ölümleri,
Yakılan köyleri, failli meçhulleri!
hakikaten duygu dolu ders verici nitelikte bir şiir, kutlarım.