Mehmet Çobanoğlu Şiirleri - Şair Mehmet ...

Kula me neherişînin
Kezaba me neêşînin
Lawên me haj Kobanê bin
Şoreşa gel bimeşînin

Hatin, wawikên miraran

Zimanê min de navê te qet kêm nabe qet nakeve
Tu sewda minî lêlê tu sebra minî
Navberê paşila min de ngara te
Di dilê min de tu veşartî yî
Lê bedewê bêhna minî
Her awirê te min re roj in

Qîzapa me gulendamê
Dilgeşîya me dagire
Zava kurxal bûk qîzmete
Govendê de cî bigire

Qîzapame gulendamê

Ne mutlu ben insanım, mutluluğu severim
Üstünlüğü hiç bilmem, hep hadimi bilirim
Ben bitkiye, hayvana, canlılara kıyamam
Emeğe saygılıyım; güzel yolu seçerim

Küçüklere sevgim var, büyüklere hürmetim

Burası Cizre kuşatılmış, kurşunlanmış
Derdi çok
Çığlıkları göklerde donan
Öldürenlerin kimi kadın kimi çocuk
Sokakları tıka-basa ölüm dolu
Yıkıma uğrayan ezgin kalan Cizre’dir

Haziran üşüdü
Gezi’de
Taksim’de
Ağaçlar sökülürken
Yapraklar sararırdı
Mevsim

Gel daxwazin biratî
Azadî û wekhevî
Her bijî partîya me
Karkeran re bû hevî

Rizgarî jî hebûne

Azgın dalgalara rağmen
Rotasını karaya çeviren
Bir gemicinin yelkenine binip
Karaya çıkmak istiyor şu gönlüm

Rüzgâra tutunup uçmak

Ölümün kavşağında,
Kulakları tırmalayan,
Çıngırak yılanların
Sağır edici fısıltıları arasında,
Karanlığı ümüğünden
Boğazladığım gecesi,

Bax û baxçên me bûn agir ax li me axîn e
Perperîkê me ciwan ew keça me Kurdan’e
Qeda, bela Xwedê wan be; kezeba me şewitî
Derdê vê dinya’ê dilê me de pir girane

Me girîne tim şîne bi daîkan lorîne