Mehmet Çobanoğlu Şiirleri - Şair Mehmet ...

Çorak topraklara döndüm
Çöller gibi
Hep ıssız, verimsiz
Ey benim suna boylum
Mezopotamya kızı
Sen yağmur ol

Qeda bela me qelibî
Dengê tank û topane
Nizanim ev çi rewşe
Derdê giran me de dibare

Demeke pir zore

Her günbatımıda kopardı fırtına
Gümbür gümbür vururdu dağlara!
Karlı yamaçları çığ tutar olurdu
Koşar gelir yine düşerdi Şabana

Her günün batımında bir fırtına

Kırkaltı kromozomlu,
Cenin yok ki ana rahminde,
Ete kemiğe bürünmesin;
Özünde yaşam taşıyarak
Doğacak her bebek gibi,
Vakti dolunca dünyaya gelmesin.

Yıkılasın kanlı Ankara yıkılasın,
Sen o gün aldın bizi bizden!
Yaktın yüreğimizi, söktün ciğerimizi…
Karartın dünyamızı;
Halklara acı veren katil Ankara,
Sanma böyle sürer gider şu devranın,

Kâh zevkten,
Kâh kederden,
Bazende hava olsun diye,
Bilerek yada bilmeyerek,
Sigara telleyip püfleyen…
Zevkle içen,

Mor dağların başı duman duman olurmuş
Erken basan kara kışın derdi çekilmezmiş
Sessiz gelen zulümler gibi yürekler yakar
Nice canlar yakıp nice acı izler bırakırmış

Yoksuluk zalimmiş insanı güldürmezmiş

Meh jî meha Adar ê ye,
Dem jî serê baharê ye!
Rabûn hemû jin û keçên me,
Gul vedan berva bahara ye.

Meh Adar e bi jinan re hinare,

Hele kalkın dostlar kalkın
Şu yüreğimi dipten yakın
Gitti yavrum gelmez oldu
Karlı dağlara yollar yapın

Haber saldım can canlara

Yetki verdi halk bize!
Halklar çıkacak düze
Biz öncü devrimciler
Karlı dağlar dost bize

Dağlar dostur,yar bize