Lelê daxwaziyên min hene,
Daxwaziya min pir zelal e,
Wek ronahiya nav çavan e!
Wek ava çem û kaniyan e.
Lelê daxwaziyên min hene,
Başı karlı yüce dağlar!
Ben şu dağların maralı
Zalim avcı beni vurdu,
Oy ben yürekten yaralı
Yaralıyım derin yaralı
Bakışlarından süzülen güneşi gördüğüm
Tüm aydınlık günleri özgürlüğü sorduğum
Umuda, devrime, barışa koşturan bacım
Öğrettiğin o öğütleri aklıma koydum
Ey dağların gelini! geçtiğin zor yollardır
Bizi bizden alan zalim
Yuvamızı yakan zalim
Köyümüzde ağıt,şivan,
Dilimizde yasak bizim!
Uzun yıllar yaktın bizi!
Hep ah ile vah ile çıktım sarp yollara
Acıları yükledim kamburlaşan sırtıma
Çilem dinmek bilmiyor, tükeniyor şu ömürüm
Yılmadan yürüyorum, gidiyorum devrime
Nefesime boyun eğmem, para-pula kul olmam
Fixan, fîzara bilbilan û axîna sor gulane
Awaza bilûran, kale kala berx û karane
Ax li me meyîtê Egît anîne pêş malane
Dengê girînê dayikan qubinîya wan kewokane
Ewrên reşin warê me de palepalin tûj digerin
Bi her dem tu were
Feraseta serê min
Heyva ser şeva min
Gula mine abadîn
Noq nebe neçe ava
Hembêza xwe veke min
Hele bakın şu hale zıkkım düşsün bu hale
Her bir yerde dert, çile, halklarımız zor halde
Elin oğlu ne anlar sofrasında bal, kaymak
Yediği önündedir, yemediği ardında
Baskı, zulüm, ölümdür ateş düştü her eve
Acısı taşa değmiş parmak sancısı gibi
Yanağındaki yaşlar Aras’ın suları gibi
Boynu bükük gidiyor yüreği de yaralı
Yaşamı çile dolu öksüz çocuklar gibi
El vurmayın garibe dünyası zindan olmuş
Eman eman ax yeman, jana dil min dêşîne
Min êşe û tofane serê min de ar dibare
Hawar hawar dilberê deşt û zozan qet neman
Zû were dest bide min ez ser gira Qers’ê me
Eman eman ax yeman welatê me de şere
hakikaten duygu dolu ders verici nitelikte bir şiir, kutlarım.