Mehmet Çoban Şiirleri - Şair Mehmet Çoban

Islak çizgi
Henüz kurumamış

Yaşamın özeti
Henüz tamamlanmamış

Baktım etrafa
Kendimi bilmeden
Kendime bakmadan
Başladım taşlamaya

Yağmur oldu taşlarım

Yaprakları susturdun
Nehirler kuruyor...

Toprak rengini yitirdi
Betonlar yükseliyor..

Bugün Pazar, evde dinleniyorum
Hava güzel aslında, kırlara gider dolaşabilirdim
Ama ben kırlarda dolaşma yerine mısralarda dolaşmayı yeğledim
Bilgisayar başına oturup, bir sayfa açtığımda ne yazacağımı bilmiyordum

Ya bismillah, bakalım mısralar beni nereye götürecek, neler söyletecek?

Laikleşmeye ve hümanizmaya inat
İnsanlık arasındaki savaşların en büyüğü yaşandı

Fransa’da yaşanılan kültür devrimi
Tanrı’yı gökyüzüne, dinleri kiliseye, camiye, havraya hapsetmişti
Laikleşme nedenlerinin başında gelen, din, mezhep savaşlarıydı

Sıkıntıyı sıktım
Suyunu çıkardım
Muzip günden kurtardım

Özgürleşti sıkıntı
Etrafı dolaştı

Boş ele
Alkış verdiler
Haydi, alkış tut dediler

Boş söze
Değer verdiler

İnsana ve insanlığa
Nereden bakıyorum?

İnsan ve insanlığa
Umutlarım nedir?

Çizginin ötesine doğru yürüyorum
Bir elimde umut, bir yanımda sen varsın

Anlamlı, anlamsız düşler görüyorum
Bir elimde ışık, bir yanımda sen varsın

Kızılca kıyamet
Sana düşmesin yüreğim
Gelecek için sabret
Belki düşlerimle gelirim

Bir ölüm sessizliği insanlık