Mehmet Çiçek Şiirleri - Şair Mehmet Çiçek

Mevsim rüzgârlarından sonbahar eser yüreğime.
Sevinçlerim hüzünlenir, dalından koparcasına.
Düşer bir yaprak gibi, zavallıca toprağımın üzerine.
Bir ahenk yankılanır semanın meçhulü içinde.

Güneş damlar yorgun düşmüş bedenimin zafiyetine

Her Şey Bir Tarafa
Gözlerim doluyor her zamanki
Gecenin sükûnetinde.
Bir ah yankılanıyor
Semanın eşsiz gizeminde.
Ayrılık kök salmış

Dünya nereye gittiğini bilmeden
Zaman akıyor meçhule doğru.
Hayatlar, kurumuş bir yaprak gibi.
Ağaçların altında ezilmekte,
Hayalleri denizlerde boğulmakta.
Anılar ise zihinlerde çatışmakta…

Güneş bir başka doğuyor bugün.
Hüsranları, yakıyor zayıf bedenimi
Biraz ay, biraz yıldız merhem olmaya
Çalışsa da bedenime
Güneşin kuvvetli nefesi,
Yakıyor merhemi de.

Yıldızlar kayar geceden mazinin gizeminde.
Buluttan damlayan hüzün taneleri viranemde.
Güneş söner yavaşça kaybolan benliğimin içinde.
Semadan gelen bir ah yankılanır gözlerimde.

Ayrılık gelir yüreğimden evhamlı bir şekilde.

Deniz sarar beni yorgun düşmüş kollarına.
Güneş yoldaşımdır kalan yalnızlığıma.
Mazide ne varsa dondu zihnin zaafında
Yıldızlardır yolumu karanlıkta aydınlatan.

Esir etti beni kendine düşler alemi.

Küçük bir çocuktum.
Kırlarda koşan, dağ, bayır gezen…
Yeşeren düş ağaçlarında uyumayı
Seven bir çocuktum…
Bir çocuktum.
Tüm güzellikleri içimde yaşayarak,

Seni seviyorum diyerek başladı ilişkimiz.
Bir maziye dayanmalı sevgimiz.
Dillere destan, satırlara sığmaz olmalı…
Biz bu aşkı ölümsüzleştirmeliyiz.

Aşk yuvamızda uçmalı martılar.

BEN SENİ BAŞKA SEVDİM
Ben seni başka sevdim
Düşlerimde avuttuğum anılar ile.
Ben seni başka sevdim.
Ellerimde açan gül taneleri ile.

Gözler ırak gönülden esen sözlere.
Hırçın dizeler çaresiz cümlelere,
Kelimelerin şehvetsiz bakışları,
Anlamsız ezgileri, hasret sevgiye…

Dirhem dirhem serpilen karların,