Neyse,
Gelme artık üstüme
Yoruldum... ben de insanım haliyle
Son damlasına kadar yaşadım çaresizliği
Gözlerimin feri söndü, bıçak yine bana döndü
Neyse... gelme artık üstüme!
Zamana tutundum yokluğunda
Hasret kaldım sesindeki huzura
Geçmiyor diye günler sitem ettim sana
Yalan olduk diye aşkım çok kırıldım sana
Zamana tutundum yokluğunda
Yağmuru izlerken anladım özlediğimi
Rüzgar deyince hatırladım tenini
Öyle bir ateşe düşmüşüm ki
Çıkarabilen tek kişi gönlümün sahibi...
MEHMET BÜYÜKDAĞ
Öyle ilk darbede yenilmedim... Azmettim...
Dediklerini duydum lakin... Hazmettim...
Elbet zamanı gelecek dedim... Sabrettim...
Bu kadarı doğru kalbim,
Seni senden işitmeden... Gönlüne, gönül koyvermedim...
Susmak zorunda kaldığım zamanlarım oldu elbet
Kimine kırıldım, kimine küstüm
Hiç affedemedim de onları
Zamana bırak belki düzelir dediler
Ama anlatamadım kimseye
Zaman ilaç olsa bile, illaki gönül koyuyorum söylediklerine...
Unutmak değil de, unutturmak zorunda bıraktın!
Bilerek, isteyerek olmasa da
Yavaş yavaş gururuma dokandın.
Kırıldım...
Güvenemiyorum sana
Bıraktığın yaralar sızlıyor hâla
Daha çok tazeyiz, daha çok belirsiz aslında.
Güvenemiyorum sana
Söylediklerin hafızamda kilitli hâla
Hadi şimdi hemen git!
Ayaklarım bedenimi taşırken
Gözyaşlarıma hakim olabiliyorken git.
Hadi şimdi hemen git!
Gururumu ezdirmeden
Uzun zaman oldu
Yoktun da yanımda, başucum da
Alıştım zaten, öğrendim boşluğunda
Ne kadar sarsıldıysa bedenim
O kadar güçlendim aslında!
Büyük depremler atlattım aslında
Bu sarsıntı pek sarsmamalıydı beni
Yoruldum, bıktım, usandım derken
Gözlerin, yine yaktı beni.
Beddualar kapladı bedenimi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!