Hep yorgun gelirsin zaten yanıma
Bir söz söylesen, susmaya razıyım aslında
Biraz kırgın, dalgınım
Hafif tebessüm et de, kendimi toparlayım.
Ümit bağlanmayınca kadere, zaman ilaç olmaz kalbine
Yüzün gülerken, için kan ağlar ise… Yazık sana!
Yaşamak denirse buna…
Eh işte… Yaşadım dersin bir ara.
Susamışsan sevgiye
Biliyorsun sen de,
Elbet biter aşkımız demiştin neticede
Haklıymışsın meğer,
Biten bitmiş, giden gitmiş sahiden de...
BÜYÜKDAĞ Mehmet
Çok denedim...
Gözlerinin kıyasına ulaşıp geri geldim.
Haksızlık ettin ya avuçlarıma
Avuçların beni arzulasa da gelemezdim.
Her zaman gerçek bir hayat isteyen kişi...
Ayıp sana (!)
Küçükken diyorlar ki: Büyüyünce aklı başına gelecek nasılsa
Büyüdüm güya: Ben değil hayat olduğundan fazla olgunlaştı ama.
Ben mavi akşamlardan geldim
Uzayan gecenin beşinde
Çıkmaz sokakların köşesindeyim
Dilim pek laf etmez sana bilirsin
Gücendim desede gözlerim
Affettim seni sevgilim...
Sarı papatyaların son yaprakları kaldı elimde
Seviyor mu...
Sevmiyor mu diye avundum da bir süre
Sana dokunan güneşin sıcaklığı, yakıp kavursa bile
Kıyamıyorum seni izlemeye
Dudağıma çarpan ilk hece " Sensin ... anla işte "
Ben de bilirim tabi, yağan yağmurlarda ıslanmayı ...
Üstüme düşen gölgenin altında, usulca uzanmayı ...
İsmini zikrettiğim gibi her kulakta çınlamayı
Elimle dokunmadan, sadece kalbimle sahip olmayı...
Vicdansız çıktı ya bu sevgiler,
Ya benimle olmaya zaman yaratmadı ya da zamanı varken benimle olmadı .
Sana nasıl küser yüreğim sen söyle
Bak işte, yine aşık oldum
O Gülüşüne, o gözlerine...
Çok değil kısa zaman önceydi
Masallardaki prenses, nihayet yeryüzüne indi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!