Hep yorgun gelirsin zaten yanıma
Bir söz söylesen, susmaya razıyım aslında
Biraz kırgın, dalgınım
Hafif tebessüm et de, kendimi toparlayım.
Ümit bağlanmayınca kadere, zaman ilaç olmaz kalbine
Yüzün gülerken, için kan ağlar ise… Yazık sana!
Yaşamak denirse buna…
Eh işte… Yaşadım dersin bir ara.
Susamışsan sevgiye
Biliyorsun sen de,
Elbet biter aşkımız demiştin neticede
Haklıymışsın meğer,
Biten bitmiş, giden gitmiş sahiden de...
BÜYÜKDAĞ Mehmet
Çok denedim...
Gözlerinin kıyasına ulaşıp geri geldim.
Haksızlık ettin ya avuçlarıma
Avuçların beni arzulasa da gelemezdim.
Küçükken diyorlar ki: Büyüyünce aklı başına gelecek nasılsa
Büyüdüm güya: Ben değil hayat olduğundan fazla olgunlaştı ama.
'' Düpedüz gidercesine, ana avrat sövercesine '' baktın ya gözlerime
Ben de inanmazdım sana olan aşkımın biteceğine
''Ama hayat bu,
İnandırıyor bazen inanmak istemediklerine. ''
Yangınlar geldi sana bir ses etmedim,
Dur! kaç sen ondan seslenemedim
Yanarsan kalmaz senden bir zerre diyemedim.
Aslında işin özü,
Seni hak edemedim.
Bu sefer şans yok mu bize?
Bir umut, bir nefes...
Olanları çeksek mi sineye?
Tekrar bir diriliş, bir nefes
Dediklerin doğruysa eğer,
Giderken dönmen beni şaşırttı.
Duyduklarım doğruysa şayet
Bu sana hiç yakışmadı.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!