Mehmet Bildir Şiirleri - Şair Mehmet Bildir

Gitmediğim Yollarda Kaldım

Tamam…
Belki seninle mutsuzduk.
Belki çok sustuk,
Belki de konuşunca daha çok yaralandık.

Gittiğin Yerde Benim Sesim Donar

Bir sabah ezik ışıkla değdi yüzüme adın,
Tenin gelmeden içime işledi gölgen,
Sözcüklerini okşar gibi hissettim nefesini,
Henüz susmamış bir rüyanın kıyısında sevdim seni.

Hasretin Kıyısında

Gözlerime düşen her gece, senin yokluğunun gölgesidir…
Bilmiyorsun belki, içimde kaç defa yıkıldı şehirler,
kaç kere kurak topraklara yağmur diye seni çağırdım,
ve her çağrımda sessizliğim büyüdü, sesim boğuldu.

Hiç Başlamamış Bir Aşkın Cenazesi

Gecenin en kör saatinde
Suskun bir ay ışığı düşer gözlerime,
Ve seninle dolu binlerce sessizlik,
Bir ağıt gibi çalar ruhumun kapısını.

İz Bırakmadan


Sustum.
Ne zaman?
Sesimin yankısı duvarlardan dönmemeye başladığında,

Kaldırımda Bekleyen Umut

Karanlık çöktü yine,
Aynı kaldırım taşının üstünde,
Islak bir yalnızlıkla bekledim.
Ne arkamda bir kapı kaldı

Keman ve Kırık Kalem

Yine sessizleşiyorum…
Ama bu defa değil kelimelerim,
nefesim bile susuyor.
Bir vefanın en ince notasına

Kendi Bahçemi Kuruttum

Herkesin gönlü olsun diye
ben kendi bahçemi kuruttum.
Ne bir çiçek kaldı içimde
ne de bir kelebek uğradı sonbaharıma.

Kendini Anlatamayan Kadın


O gün,
Bir kadına rastlamadım
Bir tarihe,

Kimse Bilmedi Neremde Öldüm

Konuşmuyorum artık.
Çünkü sustukça kimse merak etmiyor.
Dilsizliğimle uyum sağladım hayata.
Zaten ağlayan birinin sesini