Yalnızlık nedir hiç bilir misiniz?
Hiç demir attınız mı yalnızlık limanına.
Hiç yaşadınız mı onu kimsesiz,
Uzanıp ta yattınız mı yalnızlık divanına,
Yalnızlığımın içinde bile yalnız kaldım,
Koşup gelemezsem bile o anında yanına,
Kalbim seninledir, bunu asla unutma.
Biraz geç kalarak ta yetişsem de imdadına,
Asla bana sevgi kapını kapatma.
Ne zaman dertlenip başın ağırdığında,
Yeni bir ışık görmüştüm, gözlerinde,
Ama, kararsız ve arayış içerisinde,
Karanlığa mutluluk deyip, geleceğinde,
Kendince, mutluluk hissediyorsun yüreğinde.
Ayrılsak ta, mutluluğun mutluluğumdur,
Bir resmim var sende, içinde ben yokum,
Bir kalbin var bende, içinde sen yoksun,
Bir sevgim var sende, içinde ben yokum
Bir sevgin var bende, içinde sen yoksun.
Sanki yokluklar ülkesinde, bir esiriz,
Herkesin sevinçli, neşeli, mutlu olduğu bir günde,
Ben burukluğunu yaşadım, olmayışımın gönlünde.
Çok bekledim, sen ise gelmedin durmadın sözünde,
Seni görme hayalimi yok ettin, yıkıldım bu günde.
Oysa ne hayaller kurmuştum, geleceksin diye,
Neden anlamaz ki beni dost bildiklerim,
Anlaşılmadım yaraladı beni sevdiklerim,
Yetmezmiş gibi benim çektiklerim,
Onlar içindi hep en iyi dileklerim.
Seviyorum onları dostça kardeşçe,
Güzel bir yoldasın Zeynebim
Bu yoldan ayırmasın seni Rabbim
İmanla dolu olsa da benim kalbim
O yolda bir türlü yürüyemedim.
Sapma sakın bu yoldan Zeynebim
Hiç ağlamaz mı, hep güler mi gözlerin,
Kötü bilmez mi, balmıdır hep sözlerin.
Neşelisin, tatlısın, hep gülüyorsun,
Gözlerinde gülüyor, sen bilmiyorsun.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!