Ben aldanmışım hayatın pembe yanlarına,
İnanmışım hep sevdim diyenlerin yalanlarına,
Tutuldum her seferinde onların yalan sevdalarına,
Artık, uğramayacağım onların civarlarına.
Aslında anlamam ne sanattan ne edebiyattan,
Kaç gün oldu seni görmedim,
İnan ki biriciğim çok özledim.
Kapılmışım bir kere rüzgarına,
Dayanamıyorum geleceğim yanına.
Sonu uçurum bir yolda gidiyorsun
Anlatıyorum onu sevdiğini söylüyorsun.
Şunu bil ki bu sevdada yanılıyorsun
Ne kadar anlatsam da anlamıyorsun.
Kulak ver konuşan yılların tecrübesi,
Düşün bir kere daha; olma iğrenç,
Anla beni, yaşlıyım ama gönlüm genç,
Kırma beni, ama yinede doğruyu seç,
Kalbini dinle, diğerlerinin hepsini geç.
Düşün bir kere daha; Dinle kalbini,
Biliyor musun seni yazarken zorlanıyorum,
Sebebiyse seni kırarım diye korkuyorum,
Yinede duygularıma hakim olamıyorum,
Onları kâğıda dökmeden uyuyamıyorum.
Uyusam da gelip giriyorsun rüyama,
Seni sevdiğimi söylesem alınırmısın,
Yoksa koşup ta sarılırmısın.
Ellerini tutmak istesem darılırmısın,
Yoksa sende tutup kucaklarmısın.
Sana biraz daha yaklaşsam kaçarmısın,
Yoksa dönüp te beni yakalarmısın.
Beni hiç anlamıyorsun ecem.
Sensiz karıştı birbirine,
hem gündüzüm hem de gecem.
Beni hiç dinlemiyorsun ecem.
Aç artık kulaklarını,
Gidiyorum, yad ellere arkadaşlarım,
Kalacak burada tüm anılarım.
Sizlerle beraber bütün yaşadıklarım,
Silinecek ve duracak göz yaşlarım.
Sakın siz alınmayın küçük aşklarım,
Ben sizi her zaman sevgiyle kucaklarım.
Girmek istermisin, benim dünyama,
Sıcak kalbinle, ama dostça.
Merhem olurmusun kanayan yarama,
Buruk yüreğinle, ama arkadaşça.
Bende derman olurum dertlerine,
Uzun bir zaman geçmesine rağmen aradan,
Bakmadınız yüzüme, konuştunuz arkamdan,
Sizler gurbete döndüğünüzden beri sıladan,
Konuşursunuz diye sizi bekledim yılmadan.
Kalpleriniz artık daha da çok taşlaşmış,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!