İnsanlığı dinlemiyorum artık gözlerim kapalı
Yalan riyakârlık çıkar ilişkisine kapılarını açalı
İstanbul’u da dinlemiyorum artık gözlerim kapalı
İnsanlık kulağını mazlum feryadına kapattı kapayalı
Açık gözlerim kalbimin sesini dinliyorum açık gözlerim
Elbet bir gün çekilir bu gidişin fişi
Adam olmalı adam olmalı kişi
Her gün de papaz pilav yemez dersen
Senin gözün doymaz bu neyin gidişi
Oturmuş dost karşıda yüzüme bakar
Dostun o gülüşü gönlüme olur bahar
Varayım o güzel dostuma selam vereyim
O gönül güzelliğini gönlüme alıp katayım
Alıp bu canımı o canına ben katayım
Dost benim derdim için çıkmış yola
Aramış evimi yoluma herkese sora sora
Nasip olmaz böyle güzellik hiçbir kula
Çık yola gönlüm dostunu karşıla sokma zora
Dostun önünde yıkılır cümle dağlar
Down sendromu bir canlılıktır
Bir Kromozomu fazla oda farklılıktır
Gülümseten gönlü bir başkalıktır
Var mı içinizde onları acep tanıyan
Var mıdır alıp onları bağrına basan
Onların tatlılığı ile var mıdır yaşayan
Düşlere kucak açmayı severim her zaman yerleri yanımda vardır, düşlerin mevsimi hep bahardır gönül sarayımda konuk eder yumuşacık minder üzerinde oturtarak rahat etmelerini sağlarım, çünkü bunu hak fazlasıyla ediyorlar, çünkü ben onlara kucak açmadan aynı karşılamayı onlar yapıyor ve beni mahcup ediyorlar. İhya etmek içlerinde var gerçekten ihya etmek nedir onlardan öğrendim. Karşılıklı kucaklaşmalardan sonra birbirimizden kopmamız çok zor oluyor beraberce oturuyor karşılıklı muhabbetler ediyoruz ben ona soruyorum.
-Şiirlerimi o beni terk ederek gidene aşkla yazıyorum acaba hatamı ediyorum? Diye o ise bana
-O şimdi dünyanın bir ucundan kalkıp sana gelseydi muhakkak gelirdi, sen sevmeye devam et, gönül sarayını yıkma süsleyerek bekle fırsatını bulduğunda koşarak gelecek. Gelmezse de bu gönül sarayındaki güzelliği belki Mevla’n görecek bunu senden sabırla kurmanı istiyordur, bununla son nefesinde Rabbine giderken görevini yapmış gidersin, gönlünde ne var Rabbin zaten ona bakar, sıkıntı varsa sıkıntı yok.
-Konun başı belli olsa da sonu belli değil.
Esas olarak bu söyleşi karşılıklı konuşma çok ciddiydi. Buyurun büyük bir rahatlıkla kulak misafiri olalım.
-Önemli olan başı sonu zaten ya iyiye gider ya da ayrılığa.
Elimde gönlümle kırık bir sazım
Güzel sözleri söylerken gelir yazım
Dertle ağlayan gönül gözyaşını silmek gerek
Güzel sözleri söyleyecek şair lazım
Çok uğraşma alamazsın bu dünyanın tapusunu
Çok zorlama nefretle açamazsın güzelliğin kapısını
Bak görmedin mi hala gelenler geldi gitti eli boş
Eli dolu olanların nasıl gittiklerini görmedin mi hoş
İnsan zamanla geriye baktığında
Geride kalan bir yürek kanaması ya da yarası görür
Anlamaya çalışsa da anlayamaz
Solarken hatıralar gönül mahzeninde yavaş yavaş
Üzülmek yerine gülmek canlandırır bu gönlü
Yoksa üzülmek acıyı canlandırır
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!