Şu radyolar her zaman
Senden birşeyler çalar.
Yanımda olmasan da
Hep hatıraların var.
Gönlüm kelebek gibi
Seninle biz ikimiz
Birbirine paralel
Birer çizgi gibiyiz.
Sanki yönümüz farklı
Herkes kendi yönünde
Öyle veya böyle, ne farkeder ki?
Uğrunda ölmüşüm, ben senin için! ..
Seni başkaları da sever belki,
Bir küle dönmüşüm, ben senin için! ..
Çektiğim bu dertler, bir gün biter mi?
Ayrı dünyanın insanı değiliz,
Yaşamak için geldik bu evrene.
Hiç mutlu olan var mı ki, sevgisiz?
Kaldır da başını, bak şu çevrene! ..
Ayrı dünyanın insanı değiliz,
Son oyun, son perde, oynandı bitti,
Kalmadı eksiği herşeyi tamam.
Bütün oyuncular yerine gitti
Herşey eski bir tas,eski bir hamam.
Yeniden çalar mı o bizim ziller?
Sevdim seni demek, günahsa eğer,
Uğrunda ben her gün, günah işledim.
Seni hep düşünmek, ne zormuş meğer,
Düşündükçe seni, daha da sevdim.
Belki hiç bilmezsin, günahlarımı,
Bırak beni artık git
Dertlerimle baş başa
Unut beni ne olur
Ve bir daha arama.
Dertlerimi yüklerim
Ne çok sevmiştim seni
Dünya kadar ay kadar
Benden sana hediye
Gönlümde bir saray var.
Bu sarayın sahibi
Gereği düşünüldü:
Vakit ayrılık vakti
Bu aşk bizim yıllardır
Canımızı çok yaktı.
Gerek yok tartışmaya
Sordum kendi kendime
Yaşamak nasıl bir şey?
Sevdiğinin uğruna
Değişilir mi her şey?
Dedim kendi kendime
Kutluyor, yaratıcılığınızın devamını diliyorum.
Sevgilerimle...