Mehmet Ali Çıbıklı Şiirleri - Şair Mehme ...

Ağır geldi yokluğun
Kalkamadım altından
Ne bir dostum var şimdi
Ne beni seven candan.

Kokuna hasret kaldım

Gündüzüm de sensin, gecem de sensin,
Güneşim ol da gel, aydınlat beni.
Ağarsın geceler, gündüzler gelsin,
Rehberim ol benim, sen anlat beni.

Kaç geceler saydım, kaç günler geçti,

Kaç baharlar geldi,yeşeremedim,
Gittikçe çölleşti gönül bağlarım.
Nereye kadarmış hiç bilemedim,
Her gece oturur,yanar ağlarım.

Sabahlarım olmaz öksüz ruhuma,

'Giderken engel olma
Seninse zaten döner'
Demiştin unuttun mu?
Dönmediyse de boş ver! ...

Hala düşünüyorum

İçimdeki yangını,
Söndüremeden gittin.
Beni eski halime,
Döndüremeden gittin.

Beni ne sen anladın,

Kırıldı kanatlarım
Kıpırdamam imkansız
Ama inan ki bende
Sen yaşıyorsun yalnız.

Kapansa gözbebeğim

İçinde çağıldayan,
Sevgi pınarlarını.
Nefrete döndürmüşsün,
Hasret ırmaklarını.

Yüreğinde büyüyen,

Ne zaman yağmur yağsa,
Seni düşünür, seni yaşarım.
Gözlerin gelir aklıma,
Islak, üzgün gözlerin...
Ve yanaklarından süzülen,
O iki damla yaş senin...

Aşkımız ölmüş artık
Onu gömdüm derine
Gözün aydın sonunda
Gez gerine gerine.

Farklı değilmişsin sen

Benim doğduğum yerde,
Aşk ve mutluluk vardı.
Umutlar hep yemyeşil,
Yıl, dört mevsim bahardı.

Herkesin yüzü güler,