Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Bu kayıp denen gençliğin içinden biri olmama rağmen,geleceğe güvenle bakabiliyorum.
Damarlarımızdaki o asil kan ,nehirlere akmadı.Hala orada.
Tebrikler şair.Mehmet Akif de yaşasaydı herhalde,sesine bir ses arayacaktı..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta