Meğer Melek Olmuşum Şiiri - İsmail Külahçı

Bir gece kapattım gözlerimi,
Derin ve masum bir uykuya.
Bir rüya görmeye başladım sonra;

Gökyüzündeydim,
Ve yavaş yavaş iniyordum yer yüzüne doğru.
Sağ elim havada
Ve tam ortasında küçük bir kar tanesi.
Hemde yıldız şeklinde...!

Yavaş yavaş indim
Ve biraktım kar tanesini.
Bem beyaz bir çatının üstüne.

Bir süre baktım etrafıma.
Dedim allahım ne güzel bir rüya...!

Sonra yine yavaş yavaş,
Çıkmaya başladım gök yüzüne.

Yolda söyledi bir melek,
Meğer rüya gördüğümü sanıyormuşum.
Dedi ki;
İnsanlar ölürler melek olurlar,
Ve her kar tanesini bir melek indirir dünyaya.

İşte o an anladım gördüklerimin rüya olmadığını.
Meğer melek olmuşum gökyüzünde doğmuşum.

Bir kar tanesi bırakmışlar avcuma.
İndir demişler yer yüzüne.
Göz alıcı bir beyazlık
Ve olağan üstü bür güzellikle.

Meğer melek olmuşum.
Gökyüzünde yeniden doğmuşum...!