...mecnuna Döndü Derlerdi

Kendimi illegal bir sürünün haylaz kuzusu sanmıştım.
Ve ağlamanın ne önemi olacaktı bundan sonra
Ha kurşun yedim ağladım, ha acı bir söz söyleyip ağlattı.
Zaten göz yaşlarım iki kaş iki göz aralığı kadar yakınıma süzülecekti..
Gün, güne doymam..
Gece, sana yar.

Gel gör ki.
Sen geleceksin diye, odamı cahilliğime boyamıştım.
Hep sevda çiçeklerini bir bir goncasıyla duvarıma asmışım..
Sana meyletmişim diye, dönüp kimseye de bakamadan.
Sana sevdalar büyüttüm
Kendime diz çöktürdüm..

Gülü sevseydim
Yaprak döker gazele dönerdi.

Leyla sevseydim
Mecnun oldu, düştü dağlara derlerdi.

İnan ki.
Ne adam gibi sevmeyi tadabildim
Ne de bir güzele, çiçek verebildim.
Anlıma sürülen kara bir leke mı
Gönlüme vurulan bir hançer yarası mı.
Eğer şahsıma kesilen bir ceza olursa
Davacı olurum kaderimden.

Şimdi.
Söyleyin o Mecnunun Leylasına.
Gönlümü yoluna ziyan ettim
Kalemini hiç gönlümde kırmadım
Çok yeminler kaldı avucum da
Bu gün silmeye çalışsam bile
Dört mevsim yetmezde, yetmezdi.