Beklemek fazlasıyla ağır.
Sıla damarlarımda akan kan,
Aktıkça yaralayan.
Zaman acı bir tat damağımda
Yediklerimden arta kalan.
Anılar bir zehir dimağımda.
Ve vuslat o kadar uzak ki,
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta