İnsanın işine akıl ermiyor,
Zalimle birlikte yürüyor mazlum.
Bilgisi, görgüsü umut vermiyor,
Zulmü bir armağan görüyor mazlum.
Yoksulluk cennetin yolu sanıyor,
Her yerde, her zaman canı yanıyor.
Beni bu güzel havalar mahvetti,
Böyle havada istifa ettim
Evkaftaki memuriyetimden.
Tütüne böyle havada alıştım,
Böyle havada aşık oldum.
Eve ekmekle tuz götürmeyi;
Devamını Oku
Böyle havada istifa ettim
Evkaftaki memuriyetimden.
Tütüne böyle havada alıştım,
Böyle havada aşık oldum.
Eve ekmekle tuz götürmeyi;



Sayın Mustafa Bay, katkınız ve değerlendirmeniz için teşekkür eder, esenlik dilerim.
Ne yaman çelişki!
Mazlumla zalim yan yana!
Cehalet arttıkça ezilen de artıyor,
Ve her acı, "kader çizgisi" sanki!
Peki;
Nasıl düzelecek haksızlıklar
Hukuksuzluklar
Adalet nasıl bulacak, yerini?
İnanılmaz bir dönemin içinden geçiyoruz Nevzat Bey
Tebrikler "ders gibi" şiire...
Sayın Mustafa Bay, katkınız ve değerlendirmeniz için teşekkür eder, esenlik dilerim.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta