Şimdi yazıyorum, gidişimin ardından gel dediğin hayalini…
Aylardan Mayıs, yağmur var, dışarısı efkar, Ankara avuçlarımda ve kalemimin mürekkebi oluyorsun. Giderken bile ışıl ışılım ve hala kalbimde mührün. Aşkın yadigar kalıyor sadece başka bir şey yok. Bir zemherinin kuşanmışlığı yaşadıklarım. Tutkunun alevleri yakarken ve akarken ılık ılık nefesin, titremişliğimin depremi yaşadıklarım.
Sıcaklığın başka titremiş gönülleri ısıtmada şimdi ve aydınlatmada başka iklimleri, tabiatın bana kalan artçı şokları üzerimde ve sıfır noktamda hayalin var hala kuşatmada. Her kendimi atışımda sokaklara, gittiğim şehirlerin senden kalan hatıraları kapatıyor caddeleri Bazen İzmir oluyorsun, bazen İstanbul, bazen Ankara…
Aylardan hüzünlü mayıs. Hiç bu kadar anlamlı olmamıştı hicran ve hiç bu kadar yakın olmamıştım vuslata. Meğer seni kayıp etmek benim gidişim, benim gidişim sana kavuşmakmış! Şimdi hayalin var gözü yaşlı ve ben mayıslı kilometrelerde sana gelmekteyim.
Önder ÖZTÜRK
16 Mayıs 2008
08: 33
Önder ÖztürkKayıt Tarihi : 6.4.2009 20:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!