Pencerem açık.
Dört kat yukarıdan çakıl taşlarına bakıyorum.
içimde bir sessizlik,güneş ensemi yakıyor.
Birden son sözün geliyor aklıma.
Yine düşüyor birkaç damla gözyaşım.
Çakıl taşlarına.
Gözlerim kançanağı oluyor.
Seni bildim bileli,
ey balçık dünya,
başıma nice belâlar geldi,
nice mihnet, nice dert.
Seni sırf belâdan ibaret gördüm,
seni sırf mihnetten, dertten ibaret.
Devamını Oku
ey balçık dünya,
başıma nice belâlar geldi,
nice mihnet, nice dert.
Seni sırf belâdan ibaret gördüm,
seni sırf mihnetten, dertten ibaret.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta