Maviye Doğru Şiiri - Havva Yalçın

Denizi seviyorum.
Ama suyu değil,
Beni içine çağıran derinliği...
Dalgaları değil,
Kıyıma vuran sessizliğini...

Ve aslında,
Senin gözlerinde denize benzer bir şey var.
Uzak, mavi, dokunulmaz…
Ama ben yaklaştıkça çekilen bir kıyı gibi.
Her bakışında biraz daha susuyorum.
Çünkü aşk bazen konuşarak değil,
Boğulmayı göze alarak yaşanır.

Aşk dedikleri,
Ne güzel yüz, ne de söz
Belki sadece…
Bir kadının, sevdiği adamın gönlünde yavaşça batmasıdır.
Bir adamın,sevdiği kadının gönlünde yavaşca boğulmayı göze almasıdır.