Bir arpa boyu yol alamamıştım
kalbinden artakalan kırıklara basa basa....
Gitmek bana göre değildi
kala kalmıştım öylece
Dizlerimin bağı çözülmüş canımın ağrısı
son durak bildiğim gözlerinde ...
Yolun ortasında acizce duran bedenim
Ve artık isyan eder, biat etmeyen aklım
Kalbimin zulümünden kaçacak yer yok
Yüreğimde bir iç savaş
Kazananı yok, kaybedeni çok
Beni korktuğum sokakta tek bıraktın sen
Yarım bir aydınlık, sokak lambasında
Titrer dizlerim
Avuçlarımın arasında,sıkıca tutuşturulmuş bir fotoğraf
Susar yüreğim....
Soluksuz ard arda dökülen yaprak gibi
Bir hayattin savrulmuşluğu var
Avuçlarımın arasında ....
Bir maviye bıraktım çocukluğumu
Gökyüzü kadar büyük değildi elbette
Yumruk kadardı...
Sende bir gün yorullacaksın
Yürüyemeyeceksin
Belki de emeklemeyeceksin de
Ellerini karanlıkta uzatiginda bulamayınca kalbini
Korkmayacaksın
Vazgeçeceksin
Gittiğim yolların aydınlanmayacağını bilerek gidiyorum.
Sensizlik girdabında kaybolacağımı bilerek yürüyorum.
Karanlığımda bana eşlik eden kimsem yok
Yalnızım ,aciz, çaresiz ve gidiyorum.
Geriye bakacak cesaretti bulamayarak kendimde
Kışı yüreğime koydum ve gidiyorum
Boynum bükük kalbim kırık ve gidiyorum
Gül deme bana !
Bağrıma bastım özlem ve acıyı
Kucağıma aldım yanlızlığı
Bir yanım fesleğen gibi narin dokun !
Kokum sarsın uslanmaz bedenini
Bir yanım iğde gibi keskin
Burun direği sızlatan hasret dört bir yanım
Rüzgarda bir o yana bir buyana salınır
Gözlerim sana yüreğim toprağa hasretti
Yorğundu bedenim, huysuzdu
Acılar içinde kıvranırken ....
Kulağım duymuyordu teselli sözlerini
Çağıran bir çok şey vardı
Öylece sus!
Sakın ağzını açma
Çıkmasın tek bir kelime
Ve bak gözlerimin ta derinine
Gücün yeterse bul bendeki seni
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!