Mavi Adında Bilgelik Şiiri - Erkan Arslan

​Mavi, ruhunu sarar ince tül kumaş gibi,
Denizlerin en derin, en ıssız cevheri
Gölgesi düşer en kuytu, mahrem yere,
Uçsuz bucaksız hiçliğin sanki şenlik yeri
Oysa ki gök yüzüdür mavinin uzak diyarı

Ruhuna ışık olup damlar, fer olur gider
Renklerin zerresi uzak göğünde yerin
Bir parçan hüzünlü, bir parçan neşe dolu
Sevinçten hüzne tek bir yelkenli var.
Hangi limandan kalkan gemiyi yakalasan

Mavinin perdesi göklere çıksın
İnsan ağlarken batar cam kırıkları
İlk susuşu, âmâ oluşu sükutun koynunda
Güneş batsa da bitmez, sönmez bu ışık,
Serin suların yanında durur yalnızlık

Kulaçla maviyi, sessizliğin adresi,
Denizin tuzunda eriyen damla damla
Kıyıya varamayan yorgun suların sesi
Mavi, tenime kaderine kazınmış,
Beyazı çıkardım lügatından mavisizlik...

11-10-2025