Gök kubbemde kelimelerim öldü,
Vücudumu yakar, dağıtır, eritir.
Bu bendeki kahroluş iniltisi,
Toprağa süzülür bir bir.
Sanki altımdan yer kaçar,
Sema başımdan uçar şimdi.
Bir ezgi seliyle gelir ansızın,
Kemanımın titreyen inleyişleri.
Herkese uzağım, herkese yabancı,
Gölgem, hayaller zinciri.
Kanatları kırılmış bir kuşum,
Düşerim toprağa diri diri.
Delik deşik hatıralarda,
Hiçlerden oluşur kelimeler.
Ciğerlerimden sıcak sıcak akar,
Matem çığlığındaki son sözler.
29 Mayıs 2020 / Cuma / Ankara
Halil KumcuKayıt Tarihi : 14.2.2025 16:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
"Kalp, yalnızca sevdiğiyle dolar; geri kalan her şey sadece boşluk."
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!